merhaba,

herkesin bir yerlere koşturduğu şu dünyada, herkese ulaşmaya çalışırken çeşitli araçlar kullanıyoruz hepimiz…

msn, facebook, twitter, bloglar, sms, wap….hepsi son dönemin gelişmeleri olarak insanların birbirleriyle kolayca iletişim kurabilmesini sağlamak iddiasında. ama yine hepimiz biliyoruz ki, birbirimize ulaşmak kolaylaştıkça birbirimizden uzaklaşıyoruz sanki. ortak konularımız sadece desteklediğimiz spor kulüpleri veya siyasi partiler oldu. eğer aynı dizileri veya programları seyrediyorsak konuşacak bir şeyler bulabiliyoruz… veya günlük gelişmelere aynı tarafta olduklarımızla birlikte katlanmaya çalışıyoruz belki de…yalnızca sevinçleri ve üzüntüleri paylaşssak bile artık sesli değil, yazılı olarak yapıyoruz bu eylemi… peki kaçınılmaz mı bu durum, başka şansımız yok mu? bilmem ki, düşünmek lazım üzerinde.  

bu yazı ilk olduğu için  bir konusu yok doğal olarak… yalnızca bir yerlerden başlamak istedim belki de… ilerledikçe günler, düştükçe takvim yaprakları, daha başka şeyler de yazarım umarım…

tekrar görüşmek üzere o halde,

sevgi ve selamlarımla

taner zorbay

ankara 23 ocak 2010