-Serhat
Hidrotermal bacaların birbirinden farklı jeolojik süreçler sonucu oluşabileceğinden daha önceki yazılarda bahsetmiş, bu temel değişikliklerin sonucunda Atlantik okyanusunda yer alan Rainbow ve Lost City gibi farklı sistemlerin varlığına değinmiştik. Şimdi ise Atlantik seferimizin son durağı olan Broken Spur hidrotermal alanından ve bu alanı diğer iki alandan ayıran temel özelliklerden bahsedeceğiz.
Lost City, 60 metreyi bulan doğal kuleleriyle bilinen en büyük hidrotermal bacaları içeriyor. Bu bacalar, çoğu bacanın aksine metal ve sülfürden değil karbonattan oluşuyor. Desteklediği ekosistem de çok farklı: burada kemosentez sülfür ve metale bağlı değil ve tamamen hidrojen ve metan üzerine kurulu. Serhat, aylardır gözleriyle görüp çalışmak istediği ‘Lost City’ hidrotermal alanı ile ilgili bu bölgede başarıyla yaptığımız ilk dalışın ardından izlenimlerimizi aktarıyor.
Atlantis Masif’i Üzerinde bulunan Lost City Hidrotermal Alanı (Kelley et al., 2007)
-Serhat
Seferimizin ilk haftası geride kalırken, ilk durağımız olan ‘Rainbow’ hidrotermal alanında gayet başarılı bir çalışma ve örneklemeyi geride bıraktık. 2300 metre derinlikte bulunan Rainbow, OSPAR konvansiyonu ve Portekiz hükümeti / Azorlar Deniz Parkları İdaresi’nin çizdiği çerçeve ile Yeryüzü’ndeki ilk derin deniz koruma alanlarından bir tanesi aynı zamanda. Atlantik’in masmavi, ancak biyolojik olarak da pek üretken olmayan sularının altında yer alan bu üretken ekosistem sadece hidrotermalizmin sağladığı kimyasal enerji ile oluşabiliyor.
Rainbow hidrotermal alanı [Charlou et al., 2002]