Dema Helbestê

· Helbest
Author

Zivistana Sar

Dîsa hat zivistana xweşî, bi rengê spî,
Li derwe man bêkes û bêxwedî.
Dîsa li xwe kir kirasê xwe yê spî,
Mirov man bê roj û bê hêvî.

Ne bes e êdî Ji te re zivistana sar

Ka ji min re bêje tu çima hatî,
Te çima girt heşînahî û xweşî,
Key tu ji Xwedê natirsî,
Li derwe man bê kes û bê xwedî.

Penaberê Gerdûnê

Zivistan li Amedê

Bawerî

Dayê ez bawerim ku, ez dimirim, dihêlim
Hevalno ez bawerim ku, ez brîndar ketim
Şevekî helbest warî de
Ez baverim ku, ez ji gerdûnê diçim

Bi çavên vekirî, ez xewnêkê herî xweş dîtim
Di çavên vekirî de, rêk ji xwe girtim
Di nava peyvên de wenda bûm
Ez baverim ku, ez ji gerdûnê diçim

Kulîlka biharê, ez bawerim ku ew ji te xweşiktir e
Tava sibê, ez bawerim ku ew ji te geştir e
Hîvê ronahîyek rojê de
Ez bawerim ku, ez dil ketim

Bi çavên vekirî û bi bêhna fireh
Bi dilekî şikandî û bi tenê bûna hişê xwe
Ez carekî ji kur de dil ketim

Penaberê Gerdûnê

Girava Axdamarê

Leave a Comment